داریوش مهرجویی در این نظر سنجی گفته است: متاسفم که سانسور همیشه یک مسائل کلی، مجرد و غیرقابل توضیح را عنوان میکند که فقط ایجاد ترس و شوک بی مورد میکند.
بخشنامه وزارت فرهنگ و هنر در سال ۱۳۵۲ باعث واکنش فیلم سازان شد.
وزارت فرهنگ و هنر در بهار سال ۱۳۵۲ با صدور یک بخشنامه از فیلم سازان خواست تا از نمایش صحنههای خاص از زندگی در فیلمهای خود خودداری کنند. ۳۰ اردیبهشت ۱۳۵۲ روزنامه اطلاعات از چند نفر از هنرمندان خواست تا درباره سینمای بخشنامهای نظر خود را بگویند. در میان کسانی که نظر آنها در این نظرخواهی آمده است شادروان ایرج قادری و شادروان داریوش مهرجویی نظرات جالبی دارند.
داریوش مهرجویی در این نظر سنجی گفته است: «متاسفم که سانسور همیشه یک مسائل کلی، مجرد و غیرقابل توضیح را عنوان میکند که فقط ایجاد ترس و شوک بی مورد میکند. در این موقعیت که سینمای ایران دارد شکل میگیرد و راه خودش را مییابد. این نوع محدودیتها برای سینما مضر است... این اطلاعیه به نظرم مسخره و خندهدار جلوه کرد... اینها نسبت به مفاد آئیننامه خودشان هم بی احترامی کردهاند».